Dlaczego fascynuje mnie Huna?

Dlaczego fascynuje mnie Huna?

Od momentu odkrycia przez mojego męża jednego z rytuałów należących do Huny, rytuału zwanego Ho´oponopono, wkroczyła do naszego życia zupełnie inna dynamika, która w krótkim czasie całkowicie je zmieniła. Ciągle ucząc się coś nowego, z tej potężnej wiedzy jaką jest Huna, od różnych, bardziej i mniej znanych nauczycieli światowej sławy, szybko mijały nam miesiące, które zamieniły się już w lata. Dzięki filozofii Huny, staliśmy się świadomi faktu, że najwięcej miejsca w życiu człowieka zajmuje jego własne Ego. To ono się obraża, to ono sprowadza nas do kłopotów, to ono prowokuje nas do krytyki innych i siebie, to ono też odcina nas od głosu naszej podświadomości, nadświadomości i Boskości. 

Nasz zachwyt i fascynacja Huną zaprowadziły nas aż na Hawaje, do miejsca, w którym tradycyjna Huna liczy sobie przynajmniej sześć tysięcy lat i ma swoją siedzibę. Na wielkiej wyspie można nie tylko obserwować fenomeny pogody czy magię tęczy, która dzięki spotkaniu słońca z tropikalnymi deszczami, posiada wyjątkową paletę kolorów i stanowi jakby pomost pomiędzy naszą rzeczywistością a niewidzialnym światem duchowym. Na wyspach hawajskich można spotkać wielu Kahunów, obserwować praktykowane do dziś należące Huny, różne techniki uzdrawiające ciało i dusze. Zadziwiające jest w tym wszystkim to, że techniki te, przezwyciężyły wszystkie granice czasu i są stosowane również dziś, z bardzo dużym sukcesem, praktycznie na całym świecie. 

Huna jest filozofią życia opartą na zasadach miłości Aloha (haw. Boski oddech), pozytywnego myślenia, odczuwania, mówienia i postępowania. Aloha jest bezgraniczną miłością, która zawsze zaczyna się w nas samych i promieniuje od nas na zewnątrz, dlatego zgodnie z zasadami Huny największym grzechem jest samookaleczenie się. 

Huna to potężna wiedza, w której wszystko jest spójne i logiczne. Huna w języku hawajskim znaczy tajemnica, wiedza tajemna, zaszyfrowana wiedza, a tą wiedzę tajemną pilnuje i przekazuje z pokolenia na pokolenie kapłan nazywany Kahuną. Wyraz Huna oznacza jedność dwóch składników. Jednym z nich jest HU a drugim NA. Sylaba HU posiada aspekt męskiej mądrości, dodatnią polaryzację, aktywną, pozytywną, traktowany jest jako impuls i stanowi odpowiednik chińskiego Jang. Natomiast sylaba NA jest przeciwieństwem HU, jest aspektem żeńskiej mądrości, o minusowej polaryzacji, jest zjawiskiem pasywnym i stanowi odpowiednik chińskiego Jin. 

Huna to ukryta wiedza ezoteryczna dzięki, której odnosi się życiowe sukcesy. To wiedza mówiąca o zdrowiu i skutecznym uzdrawianiu. Dzięki tym walorom wiedza ta, zdobyła ogromną popularność w społeczeństwie. Obecnie Huna jest bardzo popularnym, wręcz modnym pojęciem, często mało mającym coś wspólnego z prawdziwą Huną. Prawdziwa, pełna wiedza Huny jest do dziś tak naprawdę nie dla wszystkich, jest trudno dostępna i nie każdy może być w jej posiadaniu. 

Magiczna moc Huny opiera się na mocy siły Mana Mana i Mana Loa, a najbardziej popularnymi technikami Huny są Lomi Lomi Nui, (masaże uzdrawiające), Ho´oponopono (uzdrawianie), Ho´pomaika (oczyszczanie), Hai´pule (modlitwa o spełnienie marzeń), Hula Hula (rytualny taniec), Pico Pico (uzdrawiający system oddychania), Aumakua Ho´ike i ka Po (podróż do przeszłości, spotkanie przodków) Hala, Hewa, Ino (uwalnianie poczucia winy), Akua Uhane Noho (egzorcyzmy), Moe Uhane (kontrola snów), Kumulipo (narzędzie łączące człowieka ze światem duchowym), Lo Leo (technika uzdrawiania), Holo Holo (technika relaksu). Istnieje wiele innych ciekawych nauk tajemnych, szamańskich praktyk hawajskich Kahunów, a wszystkie te zabiegi mają na celu ratowanie życia, poprawę zdrowia, odniesienie sukcesu, realizacje marzeń, jak i podniesienie upadającego ducha współczesnej cywilizacji.           

Zgodnie z teorią przeprowadzonych badań naukowych dotyczących historii Huny, hawajska i polinezyjska Huna ma wiele wspólnego z antycznymi plemionami Huna Huna, zamieszkującymi na pograniczu Chin i indyjskiego Kaszmiru. Huna pochodzi od nazwy Una (haw. boski pokarm), czyli ludzie o nazwie Huna to ci, co "spożywają boski pokarm". Plemiona Huna Huna były plemionami koczowniczymi charakteryzującymi się znajomością magii o potężnej mocy i w ówczesnym świecie uważani byli za potomków Bogów, którzy przybyli na Ziemię, aby uratować ludzkość. Hunowie po wielkiej wojnie Mahabharaty wyemigrowali z Azji środkowej i udali się w kierunku wysp Indonezyjskich, Filipin i Polinezji, tam też się osiedlili. Kahuni z Hawai używali magii Huny do jasnowidzenia, patrzenia na odległość, uzdrawiania, chodzeniu po ogniu i lawie z Wulkanu Bogini Pele, do wskrzeszania zmarłych, przewidywania i zmiany przyszłości, jeżeli była negatywna, czytania w myślach, kontrolowania pogody, porozumiewania się ze zwierzętami itp.  

Huna jest synonimem najstarszego systemu wiedzy tajemnej, który dotrwał do dzisiejszych czasów. Polinezyjczycy posiadają do dziś, niezliczoną ilość legend, mitów i opowieści, w których zakodowana jest nie tylko historia pochodzenia Huny, ale przede wszystkim cała jej wiedza. Zgodnie z legendami, tradycyjna Huna hawajska stanowi dziedzictwo z czasów kontynentu Mu i świata Atlantydy, a przywieziona została przez mieszkańców gwiazdozbioru Plejady zwanych Mena Hune (haw. ludzie o mocy tajemnej). Według zachowanych ksiąg, znajdujących się na Hawajach i Filipinach, wykazano egzystencje pól miliona członków plemienia Mene Hune, a ich groby znajdujące się na tych wyspach. 

Starożytna wiedza Huny jest zakodowaną do dziś wiedzą w polinezyjskich opowieściach, legendach i rytualnych tańcach Hula. fakt ten stanowi poważne utrudnienie dla przeciętnego śmiertelnika, który chce poznać tą filozofię. Można powiedzieć, że Huna jest tylko dla tych, co "słuchając umieją słyszeć", "patrząc potrafią widzieć", "czując potrafią odczuwać". Znajomość wiedzy Huny motywuje do zmiany swojej świadomości, motywuje do zmiany sposobu patrzenia na świat, do wiary w nieograniczone możliwości i uczy pozytywnego myślenia, poprawnego reagowania na pojawiające się zdarzenia. Każda myśl jest energią wysyłaną w przestrzeń, bez względu na to czy jest myślą pozytywną czy negatywną. Wszechświat nie ocenia, odpowiada na nasze myśli, dając nam to, o czym myślimy. Powinniśmy pamiętać, że po wielu latach negatywnego myślenia organizm i psychika człowieka jest już tak przyzwyczajona do negatywnych energii, że jest wręcz od nich uzależniona. Najtrudniejsze w tym procesie jest zrozumienie i uznanie faktu bycia uzależnionym od negatywnego myślenia.         

Do momentu zetknięcia się z Huną, nasze negatywne myśli, negatywne wzorce, programy i przeświadczenia kierowały naszym życiem, decydowały o naszym postępowaniu, jak i  wybierały za nas drogę naszego życia. Dzięki Hunie, zrozumieliśmy, że to tylko od nas zależy jakość naszego życia i tylko my jesteśmy za to odpowiedzialni. Zaczęliśmy wreszcie na co dzień dostrzegać to zjawisko i przy pomocy różnych technik Huny zaczęliśmy wszystkie negatywne nasze przyzwyczajenia myślowe, dzień po dniu oczyszczać. W efekcie końcowym, nawet najtrudniejsze nasze sytuacje życiowe zaczęliśmy rozwiązywać z sukcesem i na zawsze je wymazywać z naszego życia. Któregoś pięknego dnia, dobrze nie wiem nawet kiedy, nasze marzenia, jedno po drugim, zaczęły stawać się rzeczywistością. Do tych marzeń należały również przepiękne piaski plaży na dużej wyspie hawajskiej. Będąc tam i obserwując piękny, turkusowo – niebieski ocean, zielone piaski, i wiele innych fenomenów natury, uświadamiałam sobie fakt istnienia drzemiącej w nas silnej mocy twórczej. Dzięki tej mocy możemy praktycznie, zmaterializować, urzeczywistnić, wszystkie nasze marzenia, nawet te najbardziej zwariowane i mało realne pomysły. Jedynym warunkiem za funkcjonowania tej mocy, jest fakt uwolnienia się z ograniczających nas więzów naszego Ego. Techniki Huny pozwalają nam na ten proces, proces uwolnienia się od wszelkiego rodzaju cierpienia, lęków, poczucia winy, karania siebie i innych negatywnych cech mających przynależność do naszego Ego. 

Filozofia Huny jest dla mnie fantastyczna, logiczna, skuteczna i stanowi dla mnie potężne narzędzie do działania i kreowania tego, co się od życia oczekuje. Huna, to droga człowieka obdarowanego miłością, radością, współczuciem (nie litością) i tolerancją dla innych egzystencji. Droga ta nie ma nic wspólnego z tak dobrze znanej Europejczykom pokuty, karania siebie i innych, rezygnacji, wyrzeczeń, frustracji i zamartwiania się. Stosując zasady Huny i będąc na poziomie miłości otrzymujemy inspiracje od Boskości (haw. Aumakua). Tu pojawia się pytanie czym różni się intuicja od inspiracji. Według Hawajczyków Intuicja, to informacja zapisana w naszej podświadomości, powstała podczas doświadczania takiej lub podobnej sytuacji i stanowi dla nas w pewnym sensie ostrzeżenie. Natomiast Inspiracja jest informacją pochodzącą z poziomu nadświadomego, poziomu Boskości i zawsze przekazuje nam sposób pozytywne rozwiązania danego problemu lub możliwości dojścia do sukcesu. Jest informacją nową, nieznaną naszej podświadomości i otrzymujemy ją tylko wtedy, gdy znajdujemy się choćby przez moment na poziomie miłości.     

Mądrość tradycjonalnej Huny można stosować praktycznie do każdej sytuacji, do każdego problemu i każdego konfliktu. Można również stosować profilaktycznie, przed rozpoczęciem swoich działań, np. przed rozpoczęciem się egzaminów, przed wyjazdem na urlop, przed spotkaniem z ważną dla nas osobą, przed kupnem domu lub sprzedażą samochodu, przed konsultacja lekarska lub pójściem do szpitala. Pamiętaj, jeżeli zniknie z Twojego serca żal, cierpienie, smutek, nienawiść, gniew, frustracja, trauma, poczucie winy i ból, to natychmiast, to miejsce, zostaje wypełnione wewnętrzną radością, harmonią, miłością i dostępem do Boskości.

CDN

© 2016 Krystyna Kwiecinski

Autor i nauczyciel Ho´oponopono